Çalışma amaçlı ikamet izni başvurusu yapma zorunluğunun ortadan kalkması


Tasarı, 4817 sayılı kanunun çalışma izinlerinin verilmelerini ve uzatılmalarını düzenyelen 12. maddesinin birinci fıkrasını aşağıdaki gibi değiştirmektedir.

“Yabancılar, ilk çalışma izni başvurularını bulundukları ülkelerdeki Türkiye Cumhuriyeti konsolosluklarına yapar. Konsolosluk, bu başvuruları doğrudan Bakanlığa iletir. Bakanlık, ilgili mercilerin görüşlerini alarak 5 inci maddeye göre başvuruları değerlendirir; durumu uygun görülen yabancılara çalışma izni verir. Yabancılar, konsolosluklardan almış oldukları çalışma izinlerinde belirtilen süre kadar Türkiye’de kalıp çalışabilir.”(9)

İlk olarak, 12. maddeye getirilecek değişiklik ile yurtdışında bulunan temsilciliklerimizden çalışma izni alan yabancıların, ülkeye giriş yaptıkları tarihten itibaren en geç otuz gün içinde İçişleri Bakanlığına ikamet tezkeresi almak için başvurmaları zorunluğu ortadan kaldrılarak, çalışma izin belgelerinin, ikamet izni olarak  da kullanılması sağlanmıştır.

Değiştirilen 12. maddesi 1. fıkrası hükmü yabancıların ilk çalışma izni başvurularını yurtdışından, Türkiye Cumhuriyeti Konsoloslukları aracılığı ile yapabileceklerini ön görmektedir. 4817 sayılı kanunun 12. maddesi, birinci fıkrasının şu anki durumu ile ‘Türkiye dışında ikamet eden yabancılar’ yurtdışından temsilciliklerimiz aracı ile ilk başvurularını gerçekleştirebilirken, kanunun 12. maddesi ikinci fıkrası gereğince ‘Türkiye'de geçerli ikamet izni olan yabancılar veya bunların işverenleri’ başvurularını yurt içinden, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yapabilmektedirler. Her ne kadar YUKK tasarısı 12. maddenin 2. fıkrasında herhangi bir değişiklik öngörmese de, 4817 sayılı kanunun şu anki, mevcut metninde bulunan, yurt dışında ikamet eden ve yurt içinde geçerli ikamet izni olan yabancı ayrımını yapmamıştır.